Goed nieuws uit Utrecht en een streptokokkenbacterie

Zoals de meesten van jullie inmiddels wel weten hebben we goed nieuws uit Utrecht gekregen.
Ze hebben een uitstekende donor voor Noar gevonden. Een navelstreng donor die 100 % matcht. Mooier kan niet. Wat een opluchting. Het gepieker over het wel of niet vinden van een donor heeft ons heel wat grijze haren opgeleverd. Wat een zorgen kan je Herben zeg. Nee, het viel niet mee om positief te blijven de afgelopen weken. Het begon natuurlijk al met de teleurstelling dat de meiden geen match waren en daarna bleef de spanning. Voor ons gevoel duurde het allemaal veel te lang. Gelukkig hebben ze in Utrecht woord gehouden, ze beloofden ons binnen een week iets te laten horen  en dat deden ze. En het was goed nieuws, even een zorg minder. Ons leventje met iets minder zorgen duurde helaas maar kort. Donderdag bleek Noar koorts te hebben en dat werd al snel hoger en hoger. Ze geven wel gelijk antibiotica omdat ze wel van een heleboel dingen denken dat dat het kan zijn . Dus krijgt hij gelijk tegen al die dingen antibiotica. Later uit de bloedkweken  moet dan blijken wat het is en of het überhaupt iets is. Een gewoon verkoudheidsvirus is ook mogelijk. Noar blijkt een streptokokken bacterie te hebben. De antibiotica daarvoor was bij binnenkomst al gestart dus daar gaan ze mee verder. Noar is wel heel erg ziek, hij had donderdag en vrijdagochtend een hartslag van 170/180 en zijn temperatuur steeg tot 41 graden. Heftig om mee te maken. Toen kon ik niet vermoeden dat het ergste nog moest komen. In de nacht van vrijdag op zaterdag steeg de temperatuur tot 41,6!!!! Ze kwamen met 3 vrouw sterk om zijn lichaam af te koelen. Bakken koud water en doeken en deppen maar. Gek genoeg was Noar heel helder, je zou denken dat je met zo'n temperatuur compleet van de wereld bent maar Noar was verre van dat,hij vond het gedoe heel irritant en begreep niet zo waarom al die heisa nodig was. Hij voelde zich immers prima.
Maar wat een heftigheid. Iedereen in opperste staat van paraatheid voor jouw kind. Het gaat je niet in de koude kleren zitten. Allemaal een slechte nacht dus. De meiden hebben er niets van mee gekregen, zij stonden fris en fruitig op om hun spullen  te pakken voor een weekendje Utrecht . Gelukkig zijn zij nog redelijk zorgeloos. Dat doen we dus wel goed, want dat was de insteek bijna 3 maanden geleden. Jeetje, 3 maanden alweer. 3 maanden zorgen,onzekerheid,verdriet,vreugde en heel veel ziekenhuis. Wat een achtbaan van emoties zijn we in terecht gekomen, een achtbaan die wel tientallen keren over de kop is gegaan. Als we hier steaks doorheen zijn ga ik naar de Efteling, in de Python, die gaat maar 2 keer over de kop, piece of cake toch?