Ze vond het, net als iedereen, verschrikkelijk en was erg geschrokken. " jullie krijgen wel heel veel voor de kiezen, wat zou het toch fijn zijn als je je leed kon kiezen" mijmerde ze terwijl ze wat voor zich uit stond te staren.
Thuis moest ik daar nog eens over na denken. Fijn als je je leed kan kiezen, wat moet ik me daar bij voorstellen?
Ik doe een poging, iedereen is dan natuurlijk verplicht om leed te hebben anders is het niet eerlijk,
geen leed is geen optie, leed maakt je sterk en een wereld vol doetjes kunnen we niet hebben.
Je kan maandelijks uit wat klein leed een keuze maken bijvoorbeeld een buikgriepje, een ingegroeide teennagel of al je kinderen die tegelijk de waterpokken krijgen. Dit leed is te overzien.
Maar zo af en toe moet je hele wereld op zijn grondvesten staan te schudden. Dus dan moet je groot leed kiezen.
A. Een kind met kanker
B. Een ongeneeslijke zieke vader
C. Zelf iets kiezen maar dat moet wel gelijk staan qua leed met A of B.
Wat zou jij kiezen?
Nee, zelf je eigen portie ellende samenstellen lijkt verre van ideaal.
Liever koekjes worden niet gebakken, gelukkig maar want die zouden vast niet lekkerder smaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten